Symptomen van heupaandoeningen

Pijn is de belangrijkste klacht.

Deze situeert zich naargelang de specifieke situatie thv de achterzijde van de bil, ter hoogte van de lies of in de dij. Het kan zijn dat de pijn uitstraalt tot in de knie of dat er enkel pijn is in de knie.

Doorgaans is de pijn overdag voelbaar bij belasting van het gewricht. Eventueel kunnen er nachtelijke pijnen optreden bij de ontsteking van het gewricht.

Artrose gaat veelal gepaard met beperkingen tot stappen. Meestal wordt er een verstijving van het gewricht vastgesteld waarbij de heup minder geplooid of gestrekt kan worden. In de meeste gevallen is het draaien van de heup pijnlijk en het spreiden van de benen beperkt. Deze stramheid wordt duidelijk bij het aantrekken van schoenen en kousen.

De aandoeningen die hier worden opgesomd worden NIET behandeld door het plaatsen van een prothese.

Transient synovitis

Bij kinderen komt soms heuppijn voor die optreedt zonder duidelijke oorzaak. Veelal weerhouden we een verkoudheid of bovenste luchtweginfectie tussen 10 dagen en 3 weken voordien. Het kind weigert te steunen op het getroffen lidmaat. Deze conditie gaat meestal spontaan over na toediening van pijnstillers en relatieve rust gedurende enkele dagen. Bij snel recidief dient aan beginnend LCP gedacht te worden.

bursitis trochanterica

Ontsteking van de slijmbeurs tussen het dijbeen en de pees. De slijmbeurs zwelt op en wordt pijnlijk. Er is pijn thv de dij met mogelijke uitstraling tot in de knie. De klachten kunnen soms ischias nabootsen. Als behandeling is rust, kinesitherapie en infiltratie aangewezen.

"snapping hip"

Dit is een hoorbare en voor de patiënt voelbare klik ter hoogte van de heup. Dit is veelal pijnloos en hoeft geen behandeling. Hierbij treedt er een overbelasting op van de pezen die het dijbeen naar binnen trekken. Er is pijn in de lies. De behandeling is niet operatief. Rust is aangewezen samen met ontstekingremmers en kinesitherapie. Een inspuiting kan hier eveneens op soelaas bieden.

Adductorentendinitis

Hieronder verstaat men ontsteking ter hoogte van de aanhechting van de adductoren, hoog in de lies. Dit zijn de spieren die gebruikt worden bij het sluiten van de dijen. Deze spieren worden bij het normale stappen continu gebruikt. Deze ontsteking wordt dikwijls bij voetballers met liespijn aangetroffen. De behandeling bestaat uit rust, pijnstilling (ontstekingremmers) en kinesitherapie. Bij aanslepende pijn kan een operatieve behandeling worden voorgesteld (Nesovic ingreep).